محاسبه سن ازدواج
محاسبه سن ازدواج جوانان از مقوله های مهمی است که در این مطلب بدان می پردازیم . یكی از بحث‌های داغی كه این روزها نقل بعضی از محافل شده و نسبت به آن اظهار نظرهای متفاوتی می شود ، محدوده سنی ازدواج جوانان است . این سن برای دخترها 16 تا 18 سال و برای پسرها 19 تا 21 سال ذكر می‌شود ، در حالی که از دیدگاه روان شناسان ، ازدواج کردن در سنین یاد شده قابل تامل است . برای بررسی این موضوع و نقد اینکه آیا نوجوانان در این سنین قادر به اداره یک زنگی مستقل هستند یا خیر ، نظرات دكتر سید علی احمدی ابهری ، روان پزشك و استاد دانشگاه علوم پزشكی تهران را جویا شده‌ایم .
- آیا تنها با رسیدن به بلوغ جسمانی ، می توان از عوامل دیگری که در شروع یک زندگی مشترک نقش دارند چشم پوشی کرد ؟!!
از نظر ما سن ازدواج باید مبتنی بر سه اصل بلوغ جسمانی ، بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی باشد . منظور از بلوغ جسمانی ، دوران توانمندی فرد از نظر تولید مثل است ؛ كه برای دختران از حدود سنین 12 تا 14 سالگی و در پسران از حدود 14 تا 16 سالگی شروع می‌شود . بلوغ روانی ، عنوانی است كه روان پزشكان از آن تحت عنوان رشد شخصیت نام می برند . از لحاظ حقوقی نیز بلوغ روانی با عنوان “رشد” شناخته می‌شود . اما اختلافی که ما با حقوق دانان در این زمینه داریم این است که ، حقوقدان ها به حداقل كفایت می كنند و معتقدند فقط كافی است فرد توان تشخیص مصالح خود را داشته باشد ، ولی عقیده ی روان پزشكان و اصولا مكاتب روان شناختی بر این است كه فرد باید از لحاظ شخصیتی ، توانمندی ، پختگی و رشد به مرحله ای برسد كه نه تنها نسبت به خود شناخت كافی پیدا کند و بتواند مصالح خود را تشخیص بدهد ؛ بلكه نسبت به فردی كه در نظر دارد با او ازدواج كند نیز شناخت كافی بدست آورد . بلوغ اجتماعی نیز به معنی توانمندی لازم برای اداره امور خانواده ، همسر و فرزندان است . این امر ، مستلزم برآورده شدن نیازهای اقتصادی ، بهداشتی ، علمی ، آموزشی و … برای گذراندن زندگی است ، تا فرد بتواند با آن ، مسكن و حداقل نیازهای خانواده را تامین كند .
- این خصوصیات معمولا در چه سنی بدست می‌آید ؟
اینکه این خصوصیات در چه سنی حاصل می شود بستگی به فرد دارد . یك فرد ممكن است در سن 20 سالگی زمینه های فوق را یكجا و كامل پیدا كند . در حالی كه فردی دیگر در سنین بالاتر هم نتواند به آنها دست یابد . در مورد خانم ها هم به همین شكل است . یك دختر جوان ممكن است در سن 14 تا 15 سالگی به رشد كامل جسمانی رسیده باشد اما رشد روانی و شخصیتی او کامل نشده و توانایی ایجاد یك رابطه درست با همسر ، فرزند ، اطرافیان خود و از جمله خانواده جدیدی كه با او پیوند می‌خورد یعنی خانواده شوهر را نداشته باشد . در این صورت تبعات آن نه تنها به فرد و خانواده بلكه به جامعه هم كشیده می شود ، جامعه ای كه نیازمند افراد فعال ، آگاه ، پخته و توانمند است . بنابراین ما فقط سن را ملاك اولیه و اصلی برای تشكیل خانواده یا ازدواج قرار نمی دهیم . البته به این نكته هم باید اشاره كرد كه خرده گیری و سخت گیری و یا اینكه افراد فكر كنند ابتدا می بایست همه ی امكانات را فراهم و تمام دوره های تحصیل را طی كنند ، شغل پردرآمدی داشته باشند و بعد ازدواج كنند را تایید نمی كنیم . صحبت ما در مورد حداقل هاست . اگر فرد بتواند به توانمندی های شخصیتی ، اجتماعی ، اقتصادی و … برسد ، می تواند ازدواج كند ؛ كه این اتفاق می تواند در شروع دهه سوم زندگی باشد كه بسیار هم مطلوب است . البته گاهی ممكن است افراد در همان زمان هم آمادگی لازم برای ازدواج را پیدا نكنند و انجام این کار مهم به سنین و سال های بعدی موكول شود .
- آیا جوانان كشور ما این قابلیت را دارند كه در سنین ذكر شده به این حد از بلوغ روانی و اجتماعی برسند ؟
ممكن است برای تعداد كمی از افراد این اتفاق بیافتد ، اما طبیعتا این امر برای اكثریت افراد جامعه محقق نمی شود . البته این تعداد كم نیز وابسته به خانواده هایشان هستند . خانواده این افراد ، معمولا خانواده ای تحصیل كرده و هوشمند هستند ، این خانواده ها اکثرا خانواده هایی هستند كه در آن ازدواج والدین بر پایه اصول است و ازدواج و انتخابشان برنامه ریزی شده است و مسیر رشد درستی را برای فرزندان شان فراهم كرده‌اند .
- آیا رسیدن به این حد از بلوغ در شهر و روستا و با توجه به سطح تحصیلات ، فرهنگ و سایر شرایط محیطی در افراد متفاوت است ؟
دقیقا ، برای هر فرد ، هر خانواده و هر اجتماع كوچك و بزرگ این مساله متفاوت است . اما به هر حال یك حداقل هایی را نیاز داریم . علت تاكید بر انجام مشاوره قبل از ازدواج نیز همین است كه ببینیم دو نفری كه می خواهند ازدواج كنند به بلوغ روانی و اجتماعی رسیده‌اند یا خیر .
- بهتر است تفاوت سنی زوجین چقدر باشد ؟!!
ما اختلاف سنی 5 سال را مطلوب می دانیم . در این صورت می توانیم بگوییم كه زمینه ها به عنوان قدم اول یعنی حداقل اختلاف سن شروع می‌شود . اگر مبنا را فقط سن در نظر بگیریم ، می توانیم بگوییم حداقل سن ازدواج در دختران 18 سال و در پسران 5 سال بیشتر یعنی 23 سال است . البته منوط به وجود حداقل توانمندی ها ، مهارت ها ، حرفه و تحصیلات .
- اگر خانمی از همسرش بزرگ تر بود چطور ؟!!
این مساله هم اگر بصورت موردی در جامعه وجود داشته باشد و همراه با مشاوره های لازم ، شناخت فردی و شناخت نسبت به فرد مقابل باشد ، مشکلی نیست و می توان آن را پذیرفت ، اما به عنوان یك قانون عام مورد تایید نیست .
- همیشه بحث بر سر فاصله سنی زوجین است و كمتر در مورد فاصله سنی والدین با فرزندانشان اظهار نظر می شود . نظر شما در این رابطه چیست ؟!!
ازدواج كردن به مفهوم این نیست كه بلافاصله زوجین بچه‌دار شوند . البته اگر زوج سن بالاتری داشته و پختگی و تجربه داشته باشند ، چنانچه بلافاصله بعد از ازدواج بچه‌دار شوند ، مشكل چندانی نخواهند داشت . اما جوانانی كه با حداقل سنینی كه صحبت كردیم ازدواج می كنند نباید برای بچه‌دار شدن عجله كنند . شروع زندگی به معنای افزایش تعداد افراد خانواده نیست . شروع زندگی مستلزم زمان هایی است كه زندگی مشترك برای یك زوج بسیار جوان معنادار شود و اصطلاحا جا بیافتد . بنابراین پاسخ به این سوال كه یك دامنه وسیعی را شامل می شود ، خیلی آسان نیست . اگر ازدواج در دهه سوم زندگی كه مطلوب ترین زمان برای ازدواج است صورت بگیرد و در این سنین زوج صاحب فرزند شوند فاصله مناسبی بین آنها و فرزندان شان ایجاد می شود . به عنوان نمونه برای یك مرد 30 ساله و یك زن 25 ساله بچه‌دار شدن بسیار مناسب است . اما برای زوجی كه در 23 سالگی و 18 سالگی هستند زود است و باید ابتدا تجربه كسب كنند و بعد صاحب فرزند شوند .
گردآوری توسط عقدونه .
عقدونه بزرگترین بانک اطلاعاتی مجموعه های تشریفاتی مشهد .
بهترین تالار در مشهد ، زیباترین باغ تالار در مشهد ، مجلل ترین هتل تالار در مشهد ، با شکوه ترین باغسرا در مشهد و همچنین حرفه ای ترین آتلیه در مشهد را از ما بخواهید .
عقدونه برندی نو با ایده های متفاوت .